نام علمی : Antirrhinum majus 

خانواده: Scrophulariaceae 

دائمی و جزء گل های یکساله مورد استفاده قرار می گیرد.

کاسبرگ 5 قسمتی – جام گل نامنظم با یک لوله ی بزرگ که به صورت اریب وار گشادشده و در انتها اماس کرده و به شکل دهان گرگ می شود.

دارای چهار پرچم که دو تا کوتاه و دو تا بلندند. برگ ها کشیده یا نیزه ای گل ها به رنگ های مختلف زرد، سفید، قرمز و گاهی ابلق و دو رنگ – گیاهی نسبتا مقاوم به سرما

ارتفاع در واریته های پاکوتاه cm15- 10 و متوسط cm  40 و پابلند cm 70 – 60

واریته های تتراپلویید نیز در سال های اخیر به دست آمده که گل های آن فوق العاده درشت و ارتفاع آن cm60 – 50 می رسد.

ازدیاد:

1- کاشت بذر در فروردین در خزانه هوای آزاد (فاصله خطوط cm 10 ) انتقال نشا در اوایل تابستان (فاصله نشاهاcm 30) گلدهی در اوایل پاییز ولی گل ها ضعیف و سال دوم قوی می شود.

2- کاشت بذر در شهریور و اوایل پاییز – انتقال نشا به محل اصلی در اوایل فروردین و گلدهی اوایل تابستان با گل های درشت

3- تقسیم بوته: در پاییز یا اواخر زمستان (برای تولید گل بهتر و زیاد تر باید ساقه های پیر قطع شوند تا ساقه ی جدید ایجاد شود.)

شرایط محیطی مناسب:

در خاک معمولی و قوی باغچه با آب کافی رشد خوبی دارد.

این گیاه در زمین های خشک و خاک آهکی و حتی روی سنگ چین ها و دیواره ها سبز می شود.

مکانهای آفتابی یا سایه آفتاب را می پسندد.